-
1 postawić
глаг.• поставить• проставить* * *1) (np. pióra, sierść) взъерошить, ощетинить, поднять2) postawić (przed sądem) отдать (под суд)3) postawić (przedstawić) представить, предъявить4) pot. postawić (zapłacić) угостить5) postawić (na swoim) настоять, устар. поставить (на своём)6) postawić (napisać) поставить, проставить7) postawić (podnieść) поставить, поднять8) postawić (wysunąć) поставить, внести, выдвинуть9) postawić (zbudować) поставить, построить, возвести10) postawić, obstawić поставить, сделать ставку11) postawić, wystawić (np. pomnik) поставить (напр. памятник)zadać (pytanie) поставить (вопрос)przydzielić, wyznaczyć поставить (назначить)wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)podać (w wątpliwość) поставить (под сомнение)wstawić поставить (поместить)podać (np. na stół) поставить (сервировать)nastawić, ustawić, zainstalować, założyć поставить (установить)ulokować, umieścić, zakwaterować разг. поставить (разместить)* * *postawi|ć\postawićony сов. поставить;\postawić dom поставить (построить)дом; \postawić na gazie поставить на газ (газовую плиту); \postawić kołnierz поднять воротник; \postawić warunek поставить условие; \postawić па jedną kartę поставить на (одну) карту;
\postawić kogoś na nogi поставить кого-л. на ноги;\postawić kogoś przed sądem отдать кого-л. под суд;\postawić na swoim поставить (настоять) на своём;
● \postawić komuś coś разг. поставить кому-л. что-л., угостить кого-л. чём-л. (в ресторане etc.)* * *postawiony сов.поста́витьpostawić dom — поста́вить (постро́ить)дом
postawić na gazie — поста́вить на газ (га́зовую плиту́)
postawić kołnierz — подня́ть воротни́к
postawić warunek — поста́вить усло́вие
postawić na jedną kartę — поста́вить на (одну́) ка́рту
postawić kogoś na nogi — поста́вить кого́-л. на́ ноги
postawić kogoś przed sądem — отда́ть кого́-л. под суд
postawić na swoim — поста́вить (настоя́ть) на своём
-
2 oddać
глаг.• воздать• гарантировать• дарить• дать• отдать• предоставить• предоставлять• разрешать• сбрасывать* * *1) (do eksploatacji) ввести(в эксплуатацию)2) oddać (głos) подать (голос)3) oddać (pod sąd) предать (суду)4) oddać (odpłacić) ответить, отплатить5) oddać (odtworzyć) воспроизвести6) oddać (płyn) испустить7) oddać (przekazać, odstąpić) выделить8) oddać (przekazać, powierzyć) сдать9) oddać (przekazać, wyrazić) передатьdać odrzut, kopnąć отдать (напр. об оружии)postawić (przed sądem) отдать (под суд)* * *odda|ć\oddaćdzą, \oddaćny сов. 1. отдать;\oddać dług отдать (вернуть) долг; \oddać do naprawy (do reperacji) отдать в починку (в ремонт); \oddać do recenzji отдать на рецензию;
\oddać głos na kogoś, za kimś отдать голос, проголосовать за кого-л.;\oddać kogoś pod sąd отдать под суд кого-л.;\oddać do przedszkola отдать в детский сад;
2. ответить тем же; отплатить, воздать;\oddać wet za wet отплатить той же монетой; \oddać z nawiązką вернуть (воздать) с лихвой;
3. передать; воспроизвести;4. выделить; испустить;\oddać mocz испустить мочу, помочиться;
● \oddać komuś głos дать (предоставить) слово кому-л.;\oddać sprawiedliwość отдать справедливость (должное);
\oddać przysługę оказать услугу+2. odpłacić 3. odtworzyć 4. wydzielić
* * *oddadzą, oddany сов.1) отда́тьoddać dług — отда́ть (верну́ть) долг
oddać do naprawy (do reperacji) — отда́ть в почи́нку (в ремо́нт)
oddać do recenzji — отда́ть на реце́нзию
oddać głos na kogoś, za kimś — отда́ть го́лос, проголосова́ть за кого́-л.
oddać kogoś pod sąd — отда́ть под суд кого́-л.
oddać do przedszkola — отда́ть в де́тский сад
2) отве́тить те́м же; отплати́ть, возда́тьoddać wet za wet — отплати́ть то́й же моне́той
oddać z nawiązką — верну́ть (возда́ть) с лихво́й
3) переда́ть; воспроизвести́4) вы́делить; испусти́тьoddać mocz — испусти́ть мочу́, помочи́ться
•- oddać sprawiedliwość
- oddać przysługęSyn:
См. также в других словарях:
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
stawiać – postawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na czele {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} oddawać komuś główne stanowisko, powierzać komuś przywództwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postawić kogoś na czele organizacji. Stawiać doświadczonego dowódcę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpowiedzialność — ż V, DCMs. odpowiedzialnośćści, blm «konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji; odpowiadanie przed kimś, wobec kogoś, za kogoś lub za coś» Wielka, poważna, znaczna odpowiedzialność.… … Słownik języka polskiego
sąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja ustanowiona prawem do rozstrzygania spraw spornych, orzekania o czyjeś winie lub niewinności i wymierzania kary; organ… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
